Θέλει «άντερα» για να κρίνεις με αυτόν τον τρόπο στο 90’+5’ μια πρόκριση!

Είναι το άτιμο το ποδόσφαιρο, ένα απρόβλεπτο άθλημα… Θα σου ‘ρθει από εκεί που δεν το περιμένεις, σε μια ανύποπτη στιγμή. Σε μια φάση που δείχνεις να καθαρίζεις σε πρώτο χρόνο τον κίνδυνο και να περιορίζεις την επιθετική δραστηριότητα του αντιπάλου. Όπως έγινε ακριβώς στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων στο ματς του ΟΑΚΑ, όπου έγιναν σωρεία λαθών από τους παίκτες της ΑΕΚ. Με τον Τσιντώτα να κάνει πίσω βήματα και να μην βγαίνει, η άμυνα να διώχνει την μπάλα στο πλάι αλλά για κακή της τύχη πάνω στον Κούρτιτς και τον «φρέσκο» αλλά αργοκίνητο Λε Ταλέκ να μην κάνει τη μία δουλειά που επιβαλλόταν στη συγκεκριμένη φάση: Να κλείσει το καλό, δεξί, πόδι του αντιπάλου του.

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια… ζωγραφιά. Σε ένα ματς που βάσει της εικόνα του ως το 90’+4’ ήταν για… μισό μηδέν και ήρθε 1-2. Με την ομάδα που έχει μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχουν περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο, τον Γιάσμιν Κούρτιτς, να παίρνει την πρόκριση.

Αυτό που έκανε ο Σλοβένος παικταράς θέλει «άντερα» για να το κάνεις στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων, σχεδόν ενάμιση λεπτό πριν ολοκληρωθεί ο δεύτερος προημιτελικός και η ομάδα σου μείνει εκτός της διοργάνωσης που κατέκτησε πέρυσι. Ένα κοντρόλ, μια μικρή προσποίηση και ένα ελαφρύ πάρσιμο προς τα δεξιά. Για να έρθει το τέλειο πλασέ. Εκεί που η μπάλα δεν βγαίνει, στις αράχνες, στο αριστερό παραθυράκι. Δείγμα της τεράστιας προσωπικότητάς του, τις φοβερής του ποιότητας και της εμπιστοσύνης που διαθέτει στα πόδια του. Poetry in motion που λένε και στο χωριό μου…

O Γιάσμιν Κούρτιτς είναι αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχουν περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αναμφίβολα! Μπορεί το όνομά του να μην «φτάνει» άλλων ποδοσφαιριστών, αλλά τα όσα κάνει μέσα στο γήπεδο τα υπερκαλύπτουν όλα… Η συνολική του εικόνα, η ηγετική φυσιογνωμία του, η προσφορά του το αποδεικνύουν. Ο κόσμος αρκετές φορές τον έχει… λοιδορήσει, κοροϊδέψει. Γιατί; Επειδή σκοράρει με πέναλτι… Ικανότητα είναι και αυτό, άλλωστε δεν ευθύνεται ο ίδιος για τις υποδείξεις των διαιτητών. Πόσω μάλλον όταν δεν έχει κερδίσει ούτε ένα από αυτά.

Ο Σλοβένος είναι μια όαση ποιότητας, μια τεράστια προσωπικότητα που θα ήθελε να έχει κάθε ομάδα στο ρόστερ της. Είναι ο παίκτης που δεν είχε η ΑΕΚ, παρότι ένας δικός της χαφ (σσ. ο Σιμόες) άνοιξε το σκορ και την έβαλε σε θέση πρόκρισης. Γιατί το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ πήρε τον Κούρτιτς και η ΑΕΚ τον Λε Ταλέκ. Γιατί τον Γενάρη οι «κιτρινόμαυροι» έφτασαν στις 31 του Γενάρη για να κλείσουν τον Φράνσον που ακόμη δείχνει ανέτοιμος. Γιατί προσωπικότητα έχει μόνο ο Αραούχο, αλλά είναι μόνος του. Οι υπόλοιποι, παρότι εξαιρετικοί παίκτες, χάνονται μέσα στο… μπούγιο. Ο Λιβάι μία παίζει, δύο όχι. Ο Τσούμπερ έχει κάνει πέντε καλά ματς, ο Άμραμπατ δείχνει το καλύτερο πρόσωπο από τους τρεις αλλά δεν φτάνει...

Ο Γιαννίκης προετοίμασε την ομάδα του για δύο ματς που θα πάνε στο μισό μηδέν, έχοντας αντιληφθεί πως οι παίκτες του τόσο μπορούν, αλλά και πως ο ίδιος έχει αρχίσει να χάνει έδαφος και την εμπιστοσύνη που είχε στο ξεκίνημά του. Από την αρχή πήγε σε διαφορετική προσέγγιση από τη φιλοσοφία με την οποία μας είχε… καλομάθει, πήγε πιο συντηρητικά και «διάβασε» λάθος το ρόστερ. Σε αντίθεση με τον Λουτσέσκου που έβγαλε το κάρο από τη λάσπη, ο Γιαννίκης έπεσε μέσα σε αυτή και έγινε… χάλια…

Follow @giorgostsanakas